Radioactief verval


Definitie

Radioactief verval is het proces waarbij een onstabiele atoomkern spontaan verandert door het uitstoten van ioniserende straling (zoals alfa- en bètadeeltjes en gammastraling), waarbij het omgezet wordt in een stabielere kern.

Omschrijving

Bij radioactief verval veranderen radioactieve isotopen in andere elementen of isotopen door het uitstoten van straling. Dit proces is willekeurig en niet beïnvloedbaar. De snelheid waarmee radioactieve isotopen vervallen wordt uitgedrukt in een halfwaardetijd, wat de tijd is waarin de helft van de nog aanwezige atomen vervalt. Radioactief verval kan zowel in de natuur voorkomen als kunstmatig worden opgewekt, en is relevant in de bouw voor onder andere stralingsbescherming bij de verwerking van materialen zoals beton, dat soms kleine hoeveelheden radioactieve elementen bevat. Het monitoren en beheren van radioactief verval is cruciaal om de gezondheid en veiligheid van mensen te waarborgen.